Menu główne:
Раковина
Осип Эмильевич Мандельштам
Быть может, я тебе не нужен,
Ночь; из пучины мировой,
Как раковина без жемчужин,
Я выброшен на берег твой.
Ты равнодушно волны пенишь
И несговорчиво поешь;
Но ты полюбишь, ты оценишь
Ненужной раковины ложь.
Ты на песок с ней рядом ляжешь,
Оденешь ризою своей,
Ты неразрывно с нею свяжешь
Огромный колокол зыбей;
И хрупкой раковины стены —
Как нежилого сердца дом —
Наполнишь шепотами пены,
Туманом, ветром и дождем…
Muszla
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Dla ciebie jestem jak umarły,
Noc; z mroku na światowym dnie,
Jak muszlę w której nie ma perły,
Na brzeg twój wyrzucono mnie.
Ty obojętnie fale pienisz
I śpiewasz swą przekorną pieśń;
Ale pokochasz i ocenisz
Kłamliwą, zbędnej muszli cześć.
Na piasek obok się położysz,
Otulisz ją w swój zwiewny szal,
Nierozerwalnie z nią powiążesz
Ogromny dzwon leciutkich fal;
I kruchej muszli lśniące ściany -
Niczym pustego serca dom -
Napełnisz szeptem morskiej piany,
Poszumem wiatru, deszczem, mgłą…