Pożegnanie (Puszkin) - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Pożegnanie (Puszkin)

Różne

Прощание
Александр Пушкин

В последний раз твой образ милый
Дерзаю мысленно ласкать,
Будить мечту сердечной силой
И с негой робкой и унылой
Твою любовь воспоминать.

Бегут меняясь наши лета,
Меняя всё, меняя нас,
Уж ты для своего поэта
Могильным сумраком одета,
И для тебя твой друг угас.

Прими же, дальная подруга,
Прощанье сердца моего,
Как овдовевшая супруга,
Как друг, обнявший молча друга
Пред заточением его.

Pożegnanie
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Ostatni raz twą postać miłą
Śmiem jeszcze pieścić myślą swą,
Budzić marzenie serca siłą,
Z rozkoszą błogą i lękliwą
Pragnę wspominać miłość twą.

Wciąż przemijają nasze lata,
Zmieniając wszystko, zwłaszcza nas,
Już obraz twój, dla twego barda
Z grobowym mrokiem się przeplata
I druh twój już dla ciebie zgasł.

Przyjmij, będąca bratnią duszą
Serdeczny uścisk jeszcze raz,
Jak wdowa, kiedy ból jej głuszą,
Jak przyjaciele przed podróżą
Żegnając się na długi czas.

 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego