Zimowa piosenka N. Rubcow - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Zimowa piosenka N. Rubcow

Różne

Зимняя песня
Николай Рубцов

В этой деревне огни не погашены.
Ты мне тоску не пророчь!
Светлыми звездами нежно украшена
Тихая зимняя ночь.

Светятся, тихие, светятся, чудные,
Слышится шум полыньи…
Были пути мои трудные, трудные.
Где ж вы, печали мои?

Скромная девушка мне улыбается,
Сам я улыбчив и рад!
Трудное, трудное — все забывается,
Светлые звезды горят!

Кто мне сказал, что во мгле заметеленной
Глохнет покинутый луг?
Кто мне сказал, что надежды потеряны?
Кто это выдумал, друг?

В этой деревне огни не погашены.
Ты мне тоску не пророчь!
Светлыми звездами нежно украшена
Тихая зимняя ночь…


Zimowa piosenka
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

W wiosce tej światła do świtu nie zgaszą się.
W nich moja kryje się moc!
Gwiazdy świetliste nad głową wciąż jarzą się,
Cicha, zimowa trwa noc.

Świecą się ciche i sieją cudowny blask,
W dali rozszumiał się las…
Drogi me trudne i los  mi poskąpił łask.
Gdzież zniknął smutny mój czas?

Skromna dziewczyna uśmiechy posyła mi,
Ja też uśmiecham się rad!
Wszystko, co trudne – zabrały minione dni,
W bieli śniegowej trwa świat!

Kto mi powiedział, że w dali zasnutej mgłą
Łąka straciła swój słuch?
Kto mi powiedział, nadzieje stracone są?
Czy to wymyślił mój druh?

W wiosce tej światła do świtu nie zgaszą się.
W nich moja kryje się moc!
Gwiazdy świetliste nad głową wciąż jarzą się,
Cicha, zimowa trwa noc…


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego