Śmierć - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Śmierć

Mikołaj Gumilew

Смерть
Николай Гумилев

Нежной, бледной, в пепельной одежде
Ты явилась с ласкою очей.
Не такой тебя встречал я прежде
В трубном вое, в лязганье мечей.

Ты казалась золотисто-пьяной,
Обнажив сверкающую грудь.
Ты среди кровавого тумана
К небесам прорезывала путь.

Как у вечно жаждущей Астреи,
Взоры были дивно глубоки,
И неслась по жилам кровь быстрее,
И крепчали мускулы руки.

Но тебя, хоть ты теперь иная,
Я мечтою прежней узнаю.
Ты меня манила песней рая,
И с тобой мы встретимся в раю.


Śmierć
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Otulona popiołową szatą,
Czuła, blada, w oczach tkliwy blask.
Wcześniej ukazywał cię nie taką
Skowyt fanfar i bitewny wrzask.

Wyglądałaś na złocisto-pijaną,
Obnażając roziskrzoną pierś.
Otulona mglisto-krwawą pianą
Pod niebiosa wszystkich chciałaś wznieść.

Jak strzegącej boskich praw Astrei
Przenikliwy był twój dziwny wzrok,
Szybciej mknęła krew siecią arterii,
Mocy nabierały mięśnie rąk.

Choć ty niegdyś całkiem inna byłaś,
Echem marzeń rozpoznaję cię.
Ty do raju pieśnią mnie wabiłaś,
Wiem, że kiedyś tam spotkamy się.


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego