Nocowały zorze - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Nocowały zorze

Swetłana Kowalёwa

Ночевали зори у моей печали
Стихи Светлана Ковалева

Ночевали зори у моей печали,
Ночевали звезды на моей руке,
Не родила яблок яблоня вначале,
Народила красные в этом декабре.

Падали морозные яблоки об оземь,
Запоздалым родом радовали сад,
Мое лето бабье было столь холодным,
Обвивал мне ноги дикий виноград.

Да морозны яблоки оказались сладки,
Да морозны яблоки-нынче редкий сорт,
Я морозны яблоки зову Петроградками,
И аристократками, в этот Новый год.
   
Ночевали зори у моей печали,
Ночевали звезды на моей руке,
Не родила яблок яблоня вначале,
А потом одумалась в самом декабре.

С.К. 02.07.2013


Nocowały zorze w domu mego smutku
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Nocowały zorze w domu mego smutku,
Nocowały gwiazdy w cieple moich rąk,
Nie rodziła jabłek jabłoń w mym ogródku,
Plonem popisała się, kiedy zima w krąg.

Na ziemię sypały się owoce dorodne,
Opóźnionym plonem zachwycały sad,
Moje babie lato było takie chłodne,
Nogi mi owijał winobluszczu pęd.

Jabłka przemroziły się - gatunek to rzadki
I przeobraziły się, mają słodki sok,
Nazwę już nadałam im, zwą się Piotrogradkami
Najsmaczniejsze staną się, na ten Nowy Rok

Nocowały zorze w domu mego smutku,
Nocowały gwiazdy w cieple moich rąk,
Nie rodziła jabłek jabłoń w mym ogródku,
A opamiętała się, kiedy zima w krąg.


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego