Południe - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Południe

Mikołaj Gumilew

Юг
Николай Гумилёв

За то, что я теперь спокойный,
И умерла моя свобода,
О самой светлой, о самой стройной
Со мной беседует природа.

Вдали, от зноя помертвелой,
Себе и солнцу буйно рада,
О самой стройной, о самой белой
Звенит немолчная цикада.

Увижу ль пены побережной
Серебряное колыханье, —
О самой белой, о самой нежной
Поет мое воспоминанье.

Вот ставит ночь свои ветрила
И тихо по небу струится,
О самой нежной, о самой милой
Мне пестрокрылый сон приснится.


Południe
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Za to, że jestem spokojniejszy
I wolność mi się już nie marzy,
O najjaśniejszej, o najzgrabniejszej
Przyroda ze mną czule gwarzy.

W upale, w stronie odleglejszej,
Z siebie i słońca wielce rada,
O najzgrabniejszej, o tej najbielszej
Wytrwale śpiewa mi cykada.

W odpływie fali migotliwej
Ujrzę srebrzyste kołysanie, -
O tej najbielszej, o dobrotliwej
Śpiewne wspomnienie pozostanie.

Noc stawia żagle najciemniejsze
I płynie znów na szlak nie nowy,
O dobrotliwej, o najmilejszej
Sen mi się przyśni kolorowy.


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego