Menu główne:
Пещера сна
Николай Гумилев
Там, где похоронен старый маг,
Где зияет в мраморе пещера,
Мы услышим робкий, тайный шаг,
Мы с тобой увидим Люцифера.
Подожди, погаснет скучный день,
В мире будет тихо, как во храме,
Люцифер прокрадется, как тень,
С тихими вечерними тенями.
Скрытые, незримые для всех,
Сохраним мы нежное молчанье,
Будем слушать серебристый смех
И бессильно-
Синий блеск нам взор заворожит,
Фея Маб свои расскажет сказки,
И спугнет, блуждая, Вечный Жид
Бабочек оранжевой окраски.
Но когда воздушный лунный знак
Побледнеет, шествуя к паденью,
Снова станет трупом старый маг,
Люцифер -
Фея Маб на лунном лепестке
Улетит к далекому чертогу,
И, угрюмо посох сжав в руке,
Вечный Жид отправится в дорогу.
И, взойдя на плиты алтаря,
Мы заглянем в узкое оконце,
Чтобы встретить песнею царя,
Золотисто-
Jaskinia snu
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Tam, gdzie pochowany stary mag,
Gdzie w marmurze kryje się pieczara,
Tam prowadzi zakazany szlak
Tam spotkamy z tobą Lucyfera.
Poczekajmy, zgaśnie nudny dzień,
Cisza zapanuje, jak w świątyni,
I Lucyfer przemknie, niczym cień,
Kryjąc twarz cieniami wieczornymi.
Ukryjemy się, wstrzymując dech,
Przyda się dyskretne zachowanie,
Usłyszymy wtedy srebrny śmiech
I bezsilno-
Wzrok nasz oczaruje siny blask,
Wróżka Mab opowie baśnie nowe,
Wieczny Tułacz nie dostąpi łask
Błądząc, spłoszy ważki kolorowe.
Ale kiedy księżycowy znak
Zblednie, podążając do spadania,
Znów się stanie trupem stary mag,
A Lucyfer -
Wróżkę Mab księżyca srebrny pył
Do dalekich, dziwnych miejsc uniesie
I, ponuro gniotąc w ręce kij,
Wieczny Tułacz los swój w świat poniesie.
A my, wszedłszy na ołtarza trzon,
Popatrzymy przez okienko wąskie,
Dostrzeżemy tam królewski tron,
Na nim zaś ognisto-
klip