Menu główne:
Сергей Есенин
В этом мире я только прохожий
Сестре Шуре
В этом мире я только прохожий,
Ты махни мне весёлой рукой.
У осеннего месяца тоже
Свет ласкающий, тихий такой.
В первый раз я от месяца греюсь,
В первый раз от прохлады согрет,
И опять и живу и надеюсь
На любовь, которой уж нет.
Это сделала наша равнинность,
Посоленная белью песка,
И измятая чья-
И кому-
Потому и навеки не скрою,
Что любить не отдельно, не врозь -
Нам одною любовью с тобою
Эту родину привелось.
W świecie tym jestem tylko przechodniem
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
W świecie tym jestem tylko przechodniem,
Ty mnie pozdrów skinieniem swych rąk.
Nawet księżyc jesienny, łagodnym
Światłem swoim rozprasza mi mrok.
Pierwszy raz przy księżycu się grzeję,
W chłodną noc ciepło mi pierwszy raz,
Wiem, że żyję i chowam nadzieję
Kochać znów, choć na to nie czas.
W tym swój udział ma nasza równinność,
Posolona piaszczystą bielą,
I przez kogoś stracona niewinność,
I tęsknota cenna dla wielu.
Tej mądrości nikt, nigdy nie skryje
I my także kierujmy się nią -
Póki każdy na świecie z nas żyje,
Kochać trzeba ojczysty dom.