Menu główne:
По золотым степям
Слова, музыка, исп.: Александр Вертинский
По золотым степям, по голубым дорогам
Неповторимой Родины моей
Брожу я странником -
И с тихой песнею вхожу в сердца людей.
Идут года, тускнеет взор и серебрится волос,
А я бреду и радостно пою,
Пока во всех сердцах не прозвенит мой голос,
Пока не испою всю Родину мою.
О всех обиженных, усталых, позабытых
Напоминает миру песнь моя,
И много в ней людских мечтаний скрытых,
И много жалоб в книгу Бытия...
Po złotych stepach
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Po złotych stepach w dal i po błękitnych drogach
Ojczystych, najpiękniejszych w świecie miejsc
Wędrowcem błąkam się -
I z cichą pieśnią pragnę wejść do ludzkich serc.
Przemija czas, wzrok już nie ten i srebrem mienią włosy,
Lecz wciąż radosnym śpiewem cieszę was,
Dopóki wszystkich serc nie skruszę swoim głosem,
O swej Ojczyźnie będę śpiewać cały czas.
O wszystkich biednych, nieszczęśliwych i przybitych
Wciąż przypomina światu moja pieśń
I dużo ludzkich marzeń w niej ukrytych
I skarg, co w Księgę Życia trzeba wnieść...