Kiedy stopnieje - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Kiedy stopnieje

Swetłana Kowalёwa

Когда сойдут снега
Слова Светлана Ковалева

Твоя душа к тебе устремлена,
А я в своем беспечном своеволье-
Предполагаю, что еще жива,
Коли лампада светит в изголовье.

И каждый раз, когда сойдут снега,
И ласточка в моем окне завьется-
Предполагаю, что еще жива,
Коль солнце светит за моим оконцем.
 
Ты рядом, только в мыслях не со мной,
А я в каком-то ангельском блаженстве,
Меня так много, чтобы быть одной,
И в этом все мое несовершенство.
  
Твоя душа к тебе обращена,
И над тобой еще звезда зажжется,
Предполагаю, что еще жива,
Коли в груди моей все ж сердце бьется.

03.2010


Kiedy stopnieje śnieg
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Tylko o sobie twoja dusza śni,
A ja naiwna, w swym bezpiecznym świecie –
Przypuszczam, że wciąż we mnie życie tli,
Dopóki znicz się u wezgłowia świeci.

I kiedy wiosna wchodzi w moje drzwi,
Zza mórz jaskółka pod mój dach przyleci –
Przypuszczam, że wciąż we mnie życie tli,
Dopóki słońce za mym oknem świeci.

Choć jesteś przy mnie, ale w myślach, nie,
A ja zastygłam w dziwnym błogostanie,
By być jednością, wciąż za dużo mnie,
Oboje wiemy o tym doskonale.

Tylko o sobie twoja dusza śni
I gdzieś tam w niebie, twoja gwiazda płynie –
Przypuszczam, że wciąż we mnie życie tli,
Dopóki w piersi mojej serce bije.

 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego