Winogronowa - Rosyjska dusza

Виноградная косточка


Виноградную косточку в теплую землю зарою,
и лозу поцелую, и спелые гроздья сорву,
и друзей созову, на любовь свое сердце настрою.
А иначе зачем на земле этой вечной живу?

Собирайтесь-ка, гости мои, на мое угощенье,
говорите мне прямо в лицо, кем пред вами слыву.
Царь небесный пошлет мне прощение за прегрешенья.
А иначе зачем на земле этой вечной живу?

В темно-красном своем будет петь для меня моя Дали,
в черно-белом своем преклоню перед нею главу,
и заслушаюсь я, и умру от любви и печали.
А иначе зачем на земле этой вечной живу?

И когда заклубится закат, по углам залетая,
пусть опять и опять предо мной проплывут наяву
белый буйвол, и синий орел, и форель золотая.
А иначе зачем на земле этой вечной живу?

1967.Булат Окуджава.

Winogronowa pestka
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

W ciepłą ziemię pesteczkę z winogron zasieję na wiosnę
I gdy plony uzyskam, ze szczęściem nie będę się kryć,
Wśród serdecznych przyjaciół zabawę urządzę radosną.
Po cóż miałbym inaczej bez celu na ziemi tej żyć?

Przybywajcie kochani, zasiądźcie przy skromnej zastawie
I powiedzcie mi wprost, czym zgrzeszyłem i jaki mam być.
Książę niebios przebaczy i grzechy odpuści łaskawie.
Po cóż miałbym inaczej bez celu na ziemi tej żyć?

W pięknej sukni czerwonej, zaśpiewa mi moja Dalila,
W czarnobiałym, w zachwycie nieziemskim, chcę brawa jej bić
I zasłucham się tak, aż naścignie śmiertelna mnie chwila.
Po cóż miałbym inaczej bez celu na ziemi tej żyć?

Gdy zakłębi się zachód i cienie w zaułkach rozłoży,
Może wtedy, na jawie, znów zacznę cudowny sen śnić,
Biały bawół się jawi i rybka złocista, i orzeł.
Po cóż miałbym inaczej bez celu na ziemi tej żyć?