Przemierzając ziemskie drogi - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Przemierzając ziemskie drogi

Mikołaj Gumilew

На путях зеленых и земных
Николай Гумилёв

На путях зеленых и земных
Горько счастлив темной я судьбою.
А стихи? Ведь ты мне шепчешь их,
Тайно наклоняясь надо мною.

Ты была безумием моим
Или дивной мудростью моею,
Так когда-то грозный серафим
Говорил тоскующему змею:

«Тьмы тысячелетий протекут,
И ты будешь биться в клетке тесной,
Прежде чем настанет Страшный суд,
Сын придет и Дух придет Небесный.

Это выше нас, и лишь когда
Протекут назначенные сроки,
Утренняя, грешная звезда,
Ты придешь к нам, брат печальноокий.

Нежный брат мой, вновь крылатый брат,
Бывший то властителем, то нищим,
За стенами рая новый сад,
Лучший сад с тобою мы отыщем.

Там, где плещет сладкая вода,
Вновь соединим мы наши руки,
Утренняя, милая звезда,
Мы не вспомним о былой разлуке».


Przemierzając ziemskie drogi
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Przemierzając ziemskie drogi swe
Smucę szczęście losu stroną ciemną.
Co z wierszami? Przecież szepczesz je,
Skrycie nachylając się nade mną.

Byłaś niegdyś obłąkaniem mym
Albo dziwną, złotą myślą moją,
Tak w przeszłości groźny Serafim
Jawił się wężowi z mową swoją:

„Minie długich tysiącleci rząd,
Ty zaś nadal będziesz w klatce ciasnej,
Prędzej, niż nastanie Straszny Sąd,
Przyjdzie Syn i przyjdzie Duch Niebiański.

Nie odmieni tego żadne z nas,
Przeznaczenie spełni się bez zwłoki
I zaranna, najgrzeszniejsza z gwiazd
Przyjdziesz do nas, bracie smutnooki.

Czuły bracie mój, skrzydlaty brat,
Władca albo nędzarz na tej ziemi,
Za ścianami raju nowy sad,
Znacznie lepszy wspólnie odnajdziemy.

Słodkiej wody plusk ukoi nas,
Znowu połączymy nasze ręce
I zaranna, najmilejsza z gwiazd,
Nie wspomnimy o byłej rozłące”.

 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego