Menu główne:
Pożegnanie
Wszystko już wiem, iluzje znikły,
Motyl nocny mi otworzył oczy,
Widziałem psa postury nikłej
Który obwąchiwał twoje krocze.
Ktoś przed podrożą ze strachu się jąka
Jak mucha, co ma krótkie skrzydła,
Ona stanowi pokarm dla pająka,
Lub jak arbiter – idzie na mydło.
Uważasz, że tak miało być,
Zbrukałaś serce i nie posprzątałaś,
Już nie mam czym tą kartę kryć,
Dziękuję, że na dłużej nie zostałaś.
Mirakowo 2018