Menu główne:
Одиночество и скрипка.
Романс: Сергей Гридневъ
Белый столик, зелёная пальма,
Полбокала густого вина,
Вы сегодня прозрачно печальны,
И, увы, некрасиво одна.
Ананасово-
Просквозит, чуть касаясь щеки,
Обожжёт не случившейся встречей,
Обронив десять капель тоски.
В небе звёзды парят беззаботно,
В море ветер ерошит волну,
Одиночества тень, мимолётно,
Абажуром накрыла луну.
Музыкант, стеариновый мальчик,
Невесомый рисует романс.
Вы поверьте, Мадам, не иначе,
Он влюблён. И, наверное, в Вас!
Душу греет зовущая скрипка,
Расплавляя слезою свечу,
Ах, Мадам, что Вам стоит, улыбку
Подарить за игру скрипачу...
Samotność i skrzypce
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Biały stolik, pod palmą zieloną,
Ciemne wino w kielichu na dnie,
I twarzyczkę masz znów zasmuconą,
W samotności, z pewnością ci źle.
Późny wieczór, w otoczce miraży
Przemknie obok, rozpłynie jak mgła,
Utraconym spotkaniem oparzy,
Dziesięć kropel tęsknoty znów da.
W niebie, gwiazd rój beztrosko szybuje,
W morzu, wiatr z falą mierzy swą moc.
Samotności cień, księżyc próbuje
Abażurem osłonić w tę noc.
Grajek-
Romans mało znaczący znów gra.
Chyba w tobie Madame, moja miła,
Biedak jest zakochany do cna!
Grzeją duszę skrzypeczki płaczące,
Topią wosk strużki gorących łez.
Ach, Madame, może wiele znaczący
Uśmiech zechcesz darować mu też?...