Nie głaskaj mnie - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Nie głaskaj mnie

Swetłana Kowalёwa

Не гладь меня по голове
Светлана Ковалева

Не гладь меня по голове,
Не вороши кудрей упругих,
Теперь все это не по мне,
Все это для других и юных.

Я каждый вечер по снежку,
Бреду босой в холодный вечер,
Ни на кого я не гляжу,
Лишь ты один меня приметил.

Ты прочитал мои следы,
Догнал, как догоняет вьюга,
Повсюду ты развел костры,
И свечи ты поставил кругом.

Но я не чувствую огня,
Моя душа, увы сгорела,
И только сердце у меня,
Болит, оно не отболело.

Еще один негромкий вздох,
Еще одно воспоминанье,
И ветра зов, холодный зов,
И твое первое признанье.

Не гладь меня по голове,
Не вороши кудрей упругих,
Теперь все это не по мне,
Все это для других и юных.

С.К. 28.01.2014


Nie głaskaj mnie
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Nie głaskaj już po głowie mnie,
Nie czochraj loków ułożonych,
To wszystko już nie bawi mnie,
To wszystko, dla niedoświadczonych.

Po śniegu, w przedwieczorny czas,
Wlokę się bosa, zamyślona,
Nie widzą mnie kolejny raz,
Przez ciebie, jestem zauważona.

Dostrzegłeś mój niepewny trop
I niczym zamieć, dogoniłeś,
Ogniska rozpaliłeś w krąg
I wkoło świece postawiłeś.

Jednak, nie czuję ciepła już,
Udręka duszę wypaliła
I tylko serce płonie wciąż,
Cóż, żałość go nie opuściła.

Jeszcze westchnienia cichy wiew,
I jeszcze jedno wspominanie
I wiatru zew, bezduszny zew
I uczuć twych, pierwsze wyznanie.

Nie głaskaj już po głowie mnie,
Nie czochraj loków  ułożonych,
To wszystko już nie bawi mnie,
To wszystko, dla niedoświadczonych.


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego