Kiedy horyzont - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Kiedy horyzont

Swetłana Kowalёwa

Когда волна уйдет за горизонт
Слова: Светлана Ковалева

Когда волна уйдет за горизонт
И звезды в небе нарисуют полночь,
А Млечный путь раскроет старый зонт,
Чтоб ароматом летний сад наполнить,

Тогда придет такая тишина,
Что ты услышишь - сердце тоже дышит.
А ветер шепчет: "Ты сейчас одна!" -
И лунным светом тихо гладит крыши.

Как горсть песка в руке не удержать:
Как ни старайся, все равно рассыплешь,
Так и глухому о любви кричать:
Как ни пытайся, все равно не слышит.

Мудрец всегда шагает на Восток.
На карте время свой оставит почерк.
Уж столько раз вставало солнце в срок,
А мы все, ошибаясь, ставим точки.

Ложь белой нитью вяжет кружева,
Из этой нити мы плетем интриги.
О чем гласит народная молва,
О том прочтем мы в старой доброй книге.

Мудрец всегда шагает на Восток.
Ему плевать на наше рукоделье.
О, сколько раз вставало солнце в срок,
И встанет вновь, и в этом нет сомненья!


Kiedy horyzont skryje fali ślad
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Kiedy horyzont skryje fali ślad
I północ powędruje gwiezdnym szlakiem,
A Droga Mleczna spłynie w stary sad,
By go napełnić letnim aromatem,

To wówczas cisza, jakiej nie znał świat,
Ogarnie serce uniesieniem nowym.  
„Jesteś jedyna!” – szepnie czule wiatr,
Sypiąc po dachach blaskiem księżycowym.

Niechciany ruch, domina zburzy szyk,
Gdy zechcesz kostki równo poukładać.
W rozmowie z głuchym, nie pomoże krzyk,
Gdy o miłości zechcesz z nim pogadać.

Każdego Mędrca inspiruje Wschód.
Odczytasz jego myśl z historii stronic.
A każdy ranek wita Słońca wschód,
Choć wciąż wieszczymy jego rychły koniec.

Koronki z kłamstw bielutka snuje nić
I wszystkich intryg sieci z niej splatamy.
Jak postępować i jak mądrze żyć?
Najczęściej, w starej księdze przeczytamy.

Każdego Mędrca inspiruje Wschód.
On nie dba, jakie zbudzi w nas wspomnienia.
A każdy ranek wita Słońca wschód
I będzie witać zawsze, bez wątpienia!


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego